Blog o pszczelarstwie, miodzie i pszczołach

Archive for the ‘Choroby pszczół’ Category

WARROZA - jest chorobą wywoływaną przez roztocze Varroa destructor pasożytujące na czerwiu i dorosłych osobnikach pszczół miodnych.  Wygląd: 1,3mm długości  i 1,7 mm szerokości, owalne jasnobrązowe ciało pokryte pokryte szczecinką i jasnymi włoskami, cztery pary odnóży wyposażone w przylgi umożliwiające przyczepianie. Poniżej zdjęcie pasożyta wykonane  elektronowym mikroskopem   skaningowym.

Samice roztoczy żywią się hemolimfą larw i osobników dorosłych. Cykl rozwojowy trwa 9-10 dni. W tym czasie samica roztocza składa w zasklepionych komórkach czerwiu od 3 do 6 jaj, z których rodzi się przeważnie 1 samiec i kilka samic. 1-3 samic osiąga dojrzałość płciową. Samiec jest mały i ginie wkrótce po zapłodnieniu sióstr wewnątrz zasklepionej komórki. Dlatego w rodzinie pszczelej znajdujemy tylko samice, które mogą żyć do 8 miesięcy. Każda samica jest w stanie złożyć w tym czasie  do 37 jaj. Wysysanie hemofilii  z czerwiu pszczelego powoduje u pszczół deformacje skrzydeł oraz inne zniekształcenia ciała, co doprowadza do tego że te pszczoły są praktycznie niezdolne do życia a co dopiero mówić o ich wydajności.

W naszych szerokościach geograficznych zaatakowane rodziny pszczele bez pomocy człowieka giną po około 2-3 latach.

Jedna z najpoważniejszych chorób rodziny pszczelej. Coś jak rak u człowieka.  Z reguły występuje w opuszczonych pasiekach i jeżeli nasza pasieka umiejscowiona jest w pobliżu takiej to może dojść do ponownego zarażenia bo jest on chorobą zakaźną.

 Lepiej jest zapobiegać niż leczyć, z tego co czytałem i słuchałem od doświadczonych pszczelarzy to najlepiej jest od razu kasować cały ul jeżeli jest  w nim zgnilec.  Nie pozwolić mu się rozprzestrzenić na całą pasiekę.  Tak samo powinniśmy mieć dystans kupując używany sprzęt pasieczny czy stare pasieki. Higiena i dezynfekcja przede wszystkim.  

Objawy:

Zasklepy na zamarłym czerwiu stają się podziurkowane, ciemnieją i zapadają się. Masa zamarłego czerwiu jest brunatnożółta, daje się wyciągać w długie nitki i wydziela zapach kleju stolarskiego. Po wyschnięciu mocno przywiera do ściany komórki plastra, tworząc ciemny strupek.

Przenoszenie choroby i zarażenie nią następuje w wyniku podawania larwom pokarmu zawierającego zarodniki zgnilca. Pokarm ten może pochodzić od własnej rodziny zaatakowanej zgnilcem, może też do niej trafić w konsekwencji rabunku.

Ustawa o zwalczaniu chorób  zakaźnych wśród zwierząt nakazuje zgłaszanie przypadków zgnilca. Jego zwalczanie jest obowiązkiem powiatowych lekarzy weterynarii.